---

Siptari su dosli na Balkan negde iz Azije, a na Balkanu su ziveli Iliri, koji su kasnije nazivani i kao "Sloveni" (po Aleksandru Makedonskom koji ih je nazvao "slavnima" - slavnim ratnicima). U okviru Ilira ili Slovena bilo je vise grupa koji su imena dobijali po znamenitim ljudima - Srbi po Simu, Hrvati po kanu Hovratu, Hercegovci po Hercegu Scepanu, Dalmaticni po ilirskom plemenu Dalmati, Albanci po ili ilirskom plemenu Albani, itd, ali glavni naziv za narode na Balkanu bio je "Iliri" sve do kraja 19. veka. Tada je rimska crkva zabranila u Austro-ugarskoj koriscenje termina "Iliri", pod pretnjom zestokih kazni, i svi koji su bili katolici poceli su da se nazivaju Hrvatima, a pravoslavni Srbima. To je bio odgovor rimske crkve na pojavu Ilirskog pokreta na Balkanu (pokusaj ujedinjenja svih Ilira protiv okupatora).

Svi ti Iliri su u pocetku pricali hebrejskim jezikom, a kasnije su prihvatali jezike drugih naroda. Tako je vecina prihvatila jezik iz Indije, koji je pomesan sa jezikom iz Evrope, i tako je nastao ovaj indo-evropski jezik koji danas pricamo (srpski, hrvatski...). Taj jezik su doneli Jafetovo potomci koji su se doselili na Balkan i istocnu Evropu iz Indije.

Sloveni na teritoriji Ugarske su prihvatili jezik dosljaka iz Sibira i Finske, i tako je nastao madjarski jezik. Taj jezik je nametnut od strane rimske crkve jer su ti dosljaci (skitaci, najamni radnici) prihvatali svaku okupaciju za novac.

Sloveni (Iliri) na teritoriji Albanije i Makedonije su prihvatili jezik dosljaka iz Azije, Siptara, i tako je nastao danasnji albanski jezik.

Isto se desilo i sa Slovenima u Vlaskoj i Moldaviji, danasnjoj Rumuniji, kojima je nametnut romanski jezik od strane rimske crkve.